[:el]Φυλακές Λάρισας: Κείμενο και πανό αλληλεγγύης στην απεργία των κρατουμένων στις ΗΠΑ[:]

[:el]

 

Την Κυριακή 2/9/2018 αναρτήθηκε πανό από τους κρατούμενους των φυλακών
Λάρισας σε αλληλεγγύη με τους απεργούς κρατούμενους των φυλακών στις ΗΠΑ.

Tο πανό έγραφε “ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΤΩΝ ΗΠΑ
ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ”.

 

Κείμενο αλληλεγγύης προς τους κρατουμένους της φυλακής Lee Correctional Institution των ΗΠΑ

Με αφορμή αυτά που συνέβησαν στη φυλακή Lee Correctional Institution στην πολιτεία της Νότιας Καρολίνας της Αμερικής και με τον τραγικό θάνατο 7 συγκρατούμενων μας και 17 σοβαρά τραυματισμένων και με την πλήρη ευθύνη της υπηρεσίας της εν λόγω φυλακής, διευθυντού και του αρχιφύλακα, καθώς γνωρίζανε ότι προέρχονταν από αντίπαλες συμμορίες και επίτηδες τους τοποθετήσανε στην ίδια πτέρυγα και καμαρώνανε για το άνανδρο αποτέλεσμα τους. Εμείς οι κρατούμενοι της Α’ πτέρυγας με βάση την αλληλεγγύη μας προς όλους τους αγωνιστές κρατούμενους της φυλακής της Νότιας Καρολίνας και προς όλες τις φυλακές της Αμερικής δηλώνουμε την στήριξη μας μέσα στο γενικότερο κλίμα της εποχής, θέτοντας ως πρωταρχικό σκοπό την εναντίωση στους βρώμικους χειρισμούς που ασκούν οι διευθυντές και οι αρχιφύλακες στις φυλακές με αποτέλεσμα τον θάνατο των αδερφών μας συγκρατούμενων μας.

Στις 13 Γενάρη του 1970 ο Nolen και 2 μαύροι ακόμα κρατούμενοι στις φυλακές Soledad πυροβολήθηκαν και δολοφονήθηκαν από φύλακα κατά την διάρκεια σύγκρουσης τους με λευκούς ρατσιστές κρατούμενους της ¨άριας αδελφότητας¨. Τέσσερις μέρες αργότερα ένας δεσμοφύλακας ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου και πετάχτηκε από την τρίτο όροφο της πτέρυγας. Γι’ αυτή την ενέργεια που θεωρήθηκε πράξη αντεκδίκησης κατηγορήθηκαν ο George Jackson και δύο ακόμα μαύροι κρατούμενοι.   Οι τρεις τους που έγιναν γνωστοί ως Soledad Brothers αντιμετώπιζαν την ποινή του θανάτου. Στις 7 Αυγούστου το 1970 ο 17χρονος Jonathan Jackson οπλισμένος με πυροβόλο κατέλαβε την δικαστική αίθουσα στο Marin της Καλιφόρνιας απελευθερώνοντας τρεις μαύρους κρατούμενους της φυλακής San Quentin και παίρνοντας ως όμηρους τον δικαστή, τον εισαγγελέα και τρεις ένορκους. Σκοπός του Jonathan Jackson ήταν να ανταλλάξει τους δικαστές με τους Solidad Brothers ζητώντας την ασφαλή μεταφορά τους στην Κούβα. Κατά την έξοδο τους από το δικαστήριο, η αστυνομία άνοιξε πυρ σκοτώνοντας τον Jackson, τον δικαστή και δύο απ τους κρατούμενους.

Ποτέ δεν συγχωρούμε και ποτέ δεν ξεχνάμε τους βρώμικους κύκλους της φυλακής Lee Correctional Institution στην πολιτεία της Νότιας Καρολίνας των  ΗΠΑ που οδήγησαν στον θάνατο 7 συγκρατούμενων μας όπως επίσης και 17 πολύ σοβαρά τραυματιών. Όποιοι είναι ρατσιστές και υποστηρίζουν τις δολοφονίες και τα βασανιστήρια των μαύρων, των Πορτορικάνων και Λατίνων  από λευκά λυσσασμένα σκυλιά δεσμευόμαστε ότι θα μας βρίσκουν πάντα απέναντι τους με οποιοδήποτε τρόπο και αδιαφορώντας για το κόστος. Πρέπει να γνωρίζουν τα γουρούνια της φυλακής της Νότιας Καρολίνας όπως και σε όλες τις πολιτείες της Αμερικής ότι για την σφαγή που προκάλεσαν θα πληρώσουν μία μέρα γιατί το νόμισμα έχει δύο όψεις.

Οι ημερομηνίες έναρξης και λήξης της απεργίας επιλέχθηκαν ώστε να αναδειχθεί το ιστορικό των αγώνων στις Η.Π.Α. για την κατάργηση της δουλείας και την απελευθέρωση των Μαύρων. Στις 21 Αυγούστου του 1831 ο Αφροαμερικανός Νατ Τέρνερ συμμετείχε μαζί με άλλους σκλάβους σε μια μεγάλη εξέγερση που απελευθέρωσε σκλάβους από τις φυτείες και εκτέλεσε δουλεμπόρους. Στις 9 Σεπτεμβρίου του 1971 ξεκίνησε η εξέγερση στις φυλακές Άττικα. Οι 1.200 κρατούμενοι κατέλαβαν μέχρι τις 13 Σεπτέμβρη τρία συγκροτήματα των φυλακών, κρατώντας ομήρους 38 σωφρονιστικούς υπαλλήλους, αιτούμενοι τη χορήγηση αμνηστίας, την απελευθέρωση όλων των πολιτικών κρατουμένων στις Η.Π.Α. και την κατάργηση των βασανιστηρίων.

ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΝΔΡΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΣΤΙΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΕΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ:

  • Άμεσες βελτιώσεις στις συνθήκες των φυλακών και σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα των κρατουμένων ανδρών και γυναικών.
  • Άμεση λήξη της δουλείας στη φυλακή. Σε όλα τα άτομα που φυλακίζονται σε οποιονδήποτε τόπο κράτησης υπό τη δικαιοδοσία των Ηνωμένων Πολιτειών πρέπει να καταβάλλεται ο μισθός που ισχύει στην πολιτεία ή την επικράτειά τους για την εργασία τους.
  • Ο νόμος για τη μεταρρύθμιση των δικαστικών διώξεων πρέπει να ανακληθεί, επιτρέποντας στους κρατούμενους να αντιμετωπίσουν τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων τους.
  • Ο νόμος περί αθέτησης των ποινών και ο νόμος περί μεταρρύθμισης των ποινών πρέπει να ακυρωθούν, έτσι ώστε οι κρατούμενοι να έχουν τη δυνατότητα αποκατάστασης και υφ’ όρον απόλυσης. Κανείς άνθρωπος δεν πρέπει να καταδικάζεται σε θάνατο μέσω της φυλάκισης ή να εκτίει ποινή χωρίς πιθανότητα υφ’ όρον απόλυσης.
  • Άμεσο τέλος των ρατσιστικών υπερβολικών ποινών, των υπερβολικών καταδικών και των απορρίψεων για υφ’ όρον απόλυση σε μαύρους και έγχρωμους. Να μην απορρίπτονται οι αιτήσεις για υφ’ όρον απόλυση στους μαύρους των οποίων τα θύματα ήταν λευκοί, κάτι που αποτελεί ιδιαίτερο πρόβλημα στις νότιες πολιτείες.
  • Άμεσο τέλος των ρατσιστικών νόμων περί στήριξης συμμοριών που στοχεύουν στους μαύρους και στους έγχρωμους.
  • Σε κανέναν κρατούμενο δεν πρέπει να απαγορεύεται η πρόσβαση σε προγράμματα αποκατάστασης στον τόπο κράτησής του με τη δικαιολογία ότι πρόκειται για βίαιο παραβάτη.
  • Οι κρατικές φυλακές πρέπει να χρηματοδοτούνται, ειδικά για να προσφέρουν περισσότερες υπηρεσίες αποκατάστασης.
  • Οι επιχορηγήσεις Pell Grants πρέπει να επανέρθουν σε όλες τις πολιτείες και τις επικράτειες των ΗΠΑ.
  • Να γίνεται σεβαστό το δικαίωμα ψήφου όλων των εγκλείστων πολιτών που εκτίουν ποινές φυλάκισης, των υποδίκων και των αποκαλούμενων «πρώην εγκληματιών”. Απαιτούμε την εκπροσώπηση. Όλες οι φωνές μετράνε.

 

Λευτεριά σε όλους τους αγωνιστές κρατουμένους της φυλακής Lee Correctional Institution και όλων των φυλακών  της Αμερικής.

 

Φυλακές Λάρισας

Σπύρος Χριστοδούλου

Το κείμενο συνυπογράφουν 127 κρατούμενοι της Ά πτέρυγας

 

 [:]

[:el]Ενημέρωση από την απεργία των κρατουμένων στις ΗΠΑ #PrisonStrike #August21[:]

[:el] 

Κρατούμενοι στα παράθυρα των φυλακών Richmond, Virginia, την ώρα διαδήλωσης έξω από τις φυλακές

 

Η πρώτη εβδομάδα της απεργίας έληξε με επιτυχία. Η κυρίαρχη προσοχή των μέσων ενημέρωσης σχετικά με την απεργία ήταν πολύ μεγαλύτερη από ό, τι έχουμε δει στο παρελθόν. Παράλληλα, η άποψη του κόσμου για τους κρατούμενους έχει αλλάξει και από «βίαια ζώα που πρέπει να τιμωρηθούν» αναφέρονται πια ως «άτομα που επιδιώκουν να βελτιώσουν τις συνθήκες διαβίωσης και που χρειάζονται υποστήριξη από το περιβάλλον τους για να αποκατασταθούν πραγματικά». Ο κόσμος επικεντρώνεται στην εξασφάλιση και προστασία των δικαιωμάτων των κρατουμένων. Ακολουθούν ενημερώσεις με λεπτομέρειες από το σημερινό δελτίο τύπου:

Ουάσινγκτον – Εκπρόσωποι περισσότερων από 200 μεταναστών κρατουμένων στο Βορειοδυτικό Κέντρο κράτησης στην Τακόμα, στην Ουάσινγκτον, ανακοίνωσαν απεργία πείνας την πρώτη μέρα της εθνικής απεργίας των κρατουμένων. Εν μέσω φόβων για αντίποινα, συμμετείχαν 70 άτομα σε τρία συγκροτήματα. Αυτή τη στιγμή, επτά συνεχίζουν να αρνούνται την τροφή για δεύτερη εβδομάδα.

Τζόρτζια – Οι κρατούμενοι στην Κρατική Φυλακή “Reidsville” της Τζόρτζια  συμμετέχουν στην απεργία, σύμφωνα με τους Jailhouse Lawyers Speak.

Νότια Καρολίνα – Οι Jailhouse Lawyers Speak αναφέρουν ότι οι κρατούμενοι στις ακόλουθες εγκαταστάσεις βρίσκονται σε απεργία: Broad River Correctional Institution, Lee Correctional Institution, McCormick Correctional Institution, Turbeville Correctional Institution , Kershaw Correctional Institution και Lieber Correctional Institution. Οι δράσεις στις φυλακές αυτές περιλαμβάνουν εκτεταμένες απεργίες εργασίας και μποϊκοτάζ στα κυλικεία. Οι φυλακισμένοι στην McCormick υποβάλλονται σε σωματικούς ελέγχους καθημερινά από τις 21 Αυγούστου.

Βόρεια Καρολίνα – Οι φυλακισμένοι στο Hyde Correctional Institution στο Swanquarter, δήλωσαν αλληλεγγύη στην απεργία. Υπάρχουν ανεπιβεβαίωτες αναφορές απεργιών σε φυλακές σε ολόκληρη την πολιτεία.

Καλιφόρνια – Στην φυλακή New Folsom ξεκίνησε απεργία πείνας ο Heriberto Garcia στις 21 Αυγούστου.

Οχάιο – Τουλάχιστον δύο φυλακισμένοι στο σωφρονιστικό ίδρυμα του Τολέδο άρχισαν απεργία πείνας στις 21 Αυγούστου. Ο David Easley και ο James Ward μεταφέρθηκαν στην απομόνωση για τη συμμετοχή στην απεργία και οι αρχές αφαίρεσαν τα μέσα επικοινωνίας τους με εξωτερικές επαφές.

Κολοράντο – Ξεκινώντας γύρω στις 7 Αυγούστου, δέκα φυλακισμένοι στο Sterling Correctional Facility ανακοίνωσαν απεργία πείνας για να διαμαρτυρηθούν για την 24ωρη απομόνωση 38 διοικητικών κρατουμένων.

Ιντιάνα – Φυλακισμένοι στη μονάδα απομόνωσης στο σωφρονιστικό κέντρο της κοιλάδας Wabash άρχισαν απεργία πείνας τη Δευτέρα 27 Αυγούστου ζητώντας επαρκή τροφή και θέρμανση λόγω των πολύ χαμηλών θερμοκρασιών.

Νέο Μεξικό – Στις 9 Αυγούστου, οι φυλακισμένοι στη Φυλακή Lea County στο Hobbs, διοργάνωσαν διακοπή εργασίας κατά των συνθηκών στη φυλακή που λειτουργεί υπό την ιδιωτική εταιρεία GEO Group. Οι εντάσεις στη φυλακή κλιμακώθηκαν πριν από την ημερομηνία της έναρξης της απεργίας και οι κρατούμενοι δεν μπορούσαν να περιμένουν μέχρι να ξεκινήσει. Όλες οι εγκαταστάσεις στο Νέο Μεξικό τέθηκαν σε locked down (κλείδωμα στα κελιά) το πρωί της 20ης Αυγούστου. Το locked down έχει αρθεί αυτή τη στιγμή εκτός από τη Lea County C.F.

Φλόριδα – Οι Jailhouse Lawyers Speak ισχυρίζονται ότι πέντε φυλακές στη Φλόριντα συμμετέχουν στην απεργία: Στη Charlotte CI 40 άτομα απέχουν από την εργασία και 100 μποϊκοτάρουν το κυλικείο. Στην Dade Correctional 30-40 συμμετέχουν στην απεργία, στη Franklin Correctional 30-60, στη Holmes Correctional 70, και στην Appalachee Correctional άγνωστος αριθμός.

Νέα Σκοτία, Καναδάς – Στη φυλακή Burnside County οι φυλακισμένοι ξεκίνησαν απεργία και εξέδωσαν ανακοίνωση για την αλληλεγγύη τους στην απεργία όπου και έθεσαν τα τοπικά αιτήματα. Τη διαμαρτυρία ακολούθησε κλείδωμα στα κελιά (locked down) και εκτεταμένες διαπραγματεύσεις με τις αρχές. Eκείνοι που αρνήθηκαν να συνεργαστούν τιμωρήθηκαν με ταπεινωτικούς σωματικούς ελέγχους ή/και με εγκλεισμό σε “στεγνό κελί” (χωρίς νερό ή τουαλέτα) για τρεις ημέρες.

Τέξας – Το IWOC διαβίβασε ένα μήνυμα με ημερομηνία 23/8 από την απομόνωση της μονάδας Stiles, στο Beaumont TX, που επιβεβαιώνει ότι δύο κρατούμενοι βρίσκονται σε απεργία πείνας σε αλληλεγγύη με την εθνική δράση: «Αισθάνομαι σπουδαία, αλλά πεινάω! Όχι επειδή δεν έχω φαγητό αλλά λόγω των 48 ωρών αλληλεγγύης με τους αδελφούς και τις αδελφές μας. Είναι ο μόνος τρόπος για να δείξουμε υποστήριξη από την απομόνωση. Πείτε σε όλους ότι είμαστε στο πλευρό τους». – Το IWOC επιβεβαίωσε ότι ο Robert Uvalle βρίσκεται σε απεργία πείνας στην απομόνωση της Michael Unit, της κομητείας Anderson, συμμετέχοντας στην εθνική απεργία. Ο Robert είναι στην απομόνωση για τα περισσότερα από τα 25 χρόνια που βρίσκεται μέσα.

 

Οι αρχές των φυλακών αρνούνται ότι συμβαίνει κάτι ασυνήθιστο στις εγκατάστασεις τους όταν τους ρωτάνε τα μέσα ενημέρωσης για την απεργία. Οι διοργανωτές που είχαν προβλέψει ότι αυτό θα συνέβαινε αγωνίζονται να αντικρούσουν αυτούς τους ισχυρισμούς για να προστατευθούν από τα στοχευμένα αντίποινα.

 

 

Πριν ξεκινήσει η απεργία, οι ηγέτες των κρατουμένων στο Οχάιο, τη Φλώριδα και το Τέξας στοχοποιήθηκαν και οδηγήθηκαν στην απομόνωση. Οι προσπάθειες του κράτους να προλάβουν ή να αποτρέψουν την απεργία σε ορισμένες φυλακές περιλάμβανε ταπεινωτικές και ανήθικες διαδικασίες.

Τα προηγούμενα χρόνια, οι κρατούμενοι που μιλούσαν ανοιχτά στα μέσα ενημέρωσης υπέφεραν πολύ γι ‘αυτό. Για παράδειγμα, οι Melvin Ray, Dhati Khalid and Kinetik Justice του Κινήματος Free Alabama μεταφέρθηκαν στην απομόνωση το 2014 μετά από δημόσια ανακοίνωση διακοπής εργασίας. Στη συνέχεια, το 2016, ενώ εξακολουθούσαν να είναι στην απομόνωση λόγω αυτού του περιστατικού, συνέχισαν να υποστηρίζουν ανοιχτά την εθνική απεργία της 9ης Σεπτεμβρίου. Ο Kinetik Justice οδηγήθηκε στις επικίνδυνες φυλακές Kilby and Limestone όπου πίστευε ότι οι αρχές σκόπευαν να τον σκοτώσουν, αλλά συνέχισε να διαμαρτύρεται και να προσελκύει την προσοχή, προστατεύοντάς τον εαυτό του από περαιτέρω αντίποινα.

Οι προσπάθειες των αρχών να διακόψουν την επικοινωνία μεταξύ των διοργανωτών κρατουμένων και της εξωτερικής υποστήριξης, παρεμβαίνουν επίσης και εμποδίζουν την επικοινωνία μεταξύ των διοργανωτών μέσα στις φυλακές. Πριν ξεκινήσει η απεργία, οι Jailhouse Lawyers Speak κατέγραψαν τις δεσμεύσεις για την απεργία και τα αιτήματα από φυλακισμένους σε 17 πολιτείες. Οι αρχές των φυλακών μπορεί να πετύχουν να αποκρύψουν ή ακόμα και να αποτρέψουν τη συμμετοχή σε ορισμένες από αυτές τις πολιτείες, αλλά δεν μπορούν να αντικρούσουν τα δέκα δίκαια αιτήματα των κρατουμένων.

Επειδή οι αρχές των φυλακών ψεύδονται ακολουθήσετε τους παρακάτω εξωτερικούς διοργανωτές για να παραμείνετε ενήμεροι για τα όσα συμβαίνουν και για τρόπους που μπορείτε να υποστηρίξετε από το εξωτερικό: @ JailLawSpeak, @SlaveryPrison, @SawariMi, @jaybeware και @IWW_IWOC

http://sawarimi.org/archives/2419 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: https://itsgoingdown.org/shinning-a-light-into-hell-reflection-on-the-first-week-of-the-prisonstrike/

 Κατάργηση Φυλακών @abolition_gr[:]

[:el]Οι 50 εταιρίες που εκμεταλλεύονται την εργασία των κρατουμένων[:]

[:el] 

Η αμερικανική δουλεία υποτίθεται πως καταργήθηκε το 1865, αλλά ένα παραθυράκι της 13ης Τροπολογίας  επιτρέπει να συνεχιστεί «ως τιμωρία για εγκλήματα» και στον 21ο αιώνα. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι εταιρείες έχουν ασκήσει πιέσεις για έναν όλο και ευρύτερο ορισμό του «εγκλήματος» τα τελευταία 150 χρόνια. Ως αποτέλεσμα, υπάρχουν περισσότεροι (κυρίως σκουρόχρωμοι) άνθρωποι που εκτελούν υποχρεωτική, ουσιαστικά απλήρωτη, σκληρή εργασία στην Αμερική σήμερα, από όσοι υπήρχαν το 1830.

Με το 5% του παγκόσμιου πληθυσμού και το 25% του παγκόσμιου πληθυσμού των φυλακών, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν τον μεγαλύτερο πληθυσμό φυλακισμένων στον κόσμο. Καμία άλλη κοινωνία στην ιστορία δεν έχει φυλακίσει περισσότερους πολίτες της. Υπάρχουν περισσότεροι από μισό εκατομμύριο κρατούμενοι στις Η.Π.Α. παρά στην Κίνα, η οποία έχει πενταπλάσιο πληθυσμό. Περίπου 1 στους 100 ενήλικες στην Αμερική φυλακίστηκαν το 2014. Από έναν ενήλικα πληθυσμό 245 εκατομμυρίων το έτος αυτό, υπήρχαν 2,4 εκατομμύρια άνθρωποι στη φυλακή ή σε κάποιου είδους κέντρο κράτησης.

Η συντριπτική πλειονότητα – το 86% – των κρατουμένων κρατείται για μη βίαια εγκλήματα χωρίς θύματα, πολλά από τα οποία σχετίζονται με ναρκωτικά.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Οι μεγάλες εταιρίες βγάζουν πολλά δολάρια από την εργασία των κρατουμένων. Μερικές από αυτές είναι:

 

Whole Foods

Πώς άραγε η Whole Foods αντέχει με τόσο χαμηλές τιμές στα προϊόντα της ; Ο καφές, η σοκολάτα και οι μπανάνες της Whole Foods μπορεί να είναι «δίκαιο εμπόριο», αλλά η εταιρεία έχει συμψηφίσει τους «υψηλούς μισθούς» που καταβάλλονται στους παραγωγούς του τρίτου κόσμου με όχι τόσο «δίκαιες» αμοιβές εδώ στην Αμερική.

Η εταιρεία, φημισμένη για το σύστημα αξιολόγησης της καλής διαβίωσης των ζώων, προφανώς δεν ανησυχεί τόσο για την ευημερία των ανθρώπινων «ζώων» που εργάζονται γι’ αυτήν στις φυλακές του Κολοράντο.

Πόσοι γνωρίζουν ότι η τιλάπια των 12 δολαρίων το κιλό που αγοράζουν από «αμερικανικές οικογενειακές επιχειρήσεις» καλλιεργείται από κρατούμενους στο Κολοράντο που πληρώνονται μόλις 74 σεντς την ημέρα; Και αυτό το φανταστικό κατσικίσιο τυρί; Τις κατσίκες φροντίζουν και αρμέγουν οι ίδιοι οι κρατούμενοι.

 
McDonalds

Το πιο επιτυχημένο franchise γρήγορου φαγητού στον κόσμο αγοράζει μια πληθώρα προϊόντων που κατασκευάζονται σε φυλακές, συμπεριλαμβανομένων των πλαστικών μαχαιροπίρουνων, των δοχείων και των στολών. Οι τρόφιμοι που ράβουν τις στολές για τη McDonalds βγάζουν λιγότερα χρήματα την ώρα ακόμα και από τους υπαλλήλους που τις φορούν.

 

Wal-Mart

Παρόλο που η πολιτική της εταιρείας δηλώνει σαφώς ότι «η Wal-Mart δεν δέχεται την καταναγκαστική εργασία ούτε την εργασία από φυλακές», ουσιαστικά κάθε αντικείμενο στο κατάστημά της έχει αγοραστεί από εργοστάσια που εκμεταλεύονται τη δουλειά κρατουμένων. Η Wal-Mart προμηθεύεται τα προϊόντα της από φάρμες φυλακών όπου οι κρατούμενοι εργάτες συχνά εργάζονται πολλές ώρες στη ζέστη χωρίς επαρκή τροφή ή νερό.

 

Victoria’s Secret

Κρατούμενες στη Νότια Καρολίνα ράβουν εσώρουχα και καθημερινή ένδυση για την ακριβή εταιρεία εσωρούχων. Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, δύο κρατούμενες οδηγήθηκαν στην απομόνωση επειδή αποκάλυψαν σε δημοσιογράφους ότι είχαν προσληφθεί για να αντικαθηστούν τις ετικέτες “Made in Honduras” με τις ετικέτες “Made in USA”.

 

AT & T

 Το 1993, η τηλεφωνική εταιρεία «προσέλαβε» χιλιάδες τηλεφωνητές – όλοι μέλη συνδικάτων – προκειμένου να αυξήσει τα κέρδη της. Παρόλο που η εταιρική πολιτική της AT & T σχετικά με το εργατικό δυναμικό των φυλακών παρουσιάζεται σαν αυτή της Wal-Mart, έχει συστηματικά χρησιμοποιήσει κρατούμενους για να εργαστούν στα τηλεφωνικά τους κέντρα από το ’93, πηρώνοντάς τους με 2 δολάρια ημερησίως.

BP (British Petroleum)

Όταν η ΒΡ έχυσε 4,2 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου στην ακτή του Κόλπου, η εταιρεία έστειλε εργατικό δυναμικό σχεδόν αποκλειστικά αφροαμερικανών κρατουμένων για να καθαρίσει την τοξική διαρροή, ενώ μέλη της κοινότητας, πολλοί από τους οποίους ήταν άνεργοι ψαράδες, τα έβγαζαν πέρα με δυσκολία. Η απόφαση της BP να χρησιμοποιήσει κρατούμενους αντί να προσλάβει άνεργους ντόπιους εργάτες εξόργισε την κοινότητα του Κόλπου, αλλά η πετρελαϊκή εταιρεία δεν έκανε τίποτα για να διορθώσει την κατάσταση.

 

Εάν αγοράζετε προϊόντα ή υπηρεσίες από οποιαδήποτε από τις 50 εταιρείες που απαριθμούνται παρακάτω υποστηρίζετε τη σύγχρονη αμερικανική δουλεία:

 

Abbott Laboratories

Abbott Laboratories

Company Profile

AT&T Inc.

AT&T Inc.

Company Profile

Autozone, Inc.

Autozone, Inc.

Company Profile

Bank of America Corporation

Bank of America Corporation

Company Profile

Bayer Corporation

Bayer Corporation

Company Profile

Berkshire Hathaway, Inc.

Berkshire Hathaway, Inc.

Company Profile

Cargill, Inc.

Cargill, Inc.

Company Profile

Caterpillar Inc.

Caterpillar Inc.

Company Profile

Chevron Corporation

Chevron Corporation

Company Profile

Costco Wholesale Corporation

Costco Wholesale Corporation

Company Profile

Deere & Company

Deere & Company

Company Profile

Golden Gate Capital

Golden Gate Capital

Company Profile

Eli Lilly and Company

Eli Lilly and Company

Company Profile

Exxon Mobil Corporation

Exxon Mobil Corporation

Company Profile

GlaxoSmithKline PLC

GlaxoSmithKline PLC

Company Profile

Glaxo Wellcome Inc.

Glaxo Wellcome Inc.

Company Profile

Hoffmann Laroche Inc.

Hoffmann Laroche Inc.

Company Profile

International Paper Company

International Paper Company

Company Profile

VF Corporation

VF Corporation

Company Profile

Johnson & Johnson

Johnson & Johnson

Company Profile

Sears Holdings Corporation

Sears Holdings Corporation

Company Profile

Koch Industries, Inc.

Koch Industries, Inc.

Company Profile

Mary Kay, Inc.

Mary Kay, Inc.

Company Profile

McDonald's Corporation

McDonald’s Corporation

Company Profile

Merck & Co Inc

Merck & Co Inc

Company Profile

Microsoft Corporation

Microsoft Corporation

Company Profile

Motorola

Motorola

Company Profile

Nintendo Co. Ltd.

Nintendo Co. Ltd.

Company Profile

Pfizer Inc.

Pfizer Inc.

Company Profile

The Procter & Gamble Company

The Procter & Gamble Company

Company Profile

PepsiCo Inc.

PepsiCo Inc.

Company Profile

ConAgra Foods, Inc.

ConAgra Foods, Inc.

Company Profile

Hillshire Brands Company

Hillshire Brands Company

Company Profile

The Unilever Group

The Unilever Group

Company Profile

Royal Dutch Shell plc

Royal Dutch Shell plc

Company Profile

Wireless Solutions Incorporated

Wireless Solutions Incorporated

Company Profile

Starbucks Corporation

Starbucks Corporation

Company Profile

State Farm Insurance

State Farm Insurance

Company Profile

United Continental Holdings

United Continental Holdings

Company Profile

United Parcel Service, Inc.

United Parcel Service, Inc.

Company Profile

Verizon Communications Inc.

Verizon Communications Inc.

Company Profile

Limited Brands

Limited Brands

Company Profile

Wal-Mart Stores, Inc.

Wal-Mart Stores, Inc.

Company Profile

Wendy's

Wendy’s

Company Profile

 

ΠΗΓΕΣ: cagedbirdmagazine.com/ ,  buycott.com/campaign/ [:]

[:el]Απεργία πείνας και στάση εργασίας στο Κέντρο Κράτησης Μεταναστών στην Τακόμα #Augoust21[:]

[:el]

Περισσότεροι από 200 άνθρωποι που κρατούνται στο πλέον διαβόητο Βορειοδυτικό Κέντρο Κράτησης Μεταναστών (NWDC) στην Τακόμα ξεκινούν σήμερα απεργία πείνας και στάση εργασίας συμμετέχοντας στο κάλεσμα των φυλακισμένων στις Ηνωμένες Πολιτείες για πανεθνική απεργία. Οι διοργανωτές από την ομάδα NWDC Resistance* επιβεβαίωσαν την απεργία, η οποία πρόκειται να διαρκέσει μέχρι τις 9 Σεπτεμβρίου.

Οι διοργανωτές έλαβαν ένα έγγραφο με τους λόγους και τα αιτήματα των μεταναστών κρατουμένων στο NWDC:

«Συμμετέχουμε στην απεργία πείνας σε εθνικό επίπεδο απαιτώντας αλλαγή και κλείσιμο αυτών των κέντρων κράτησης, στεκόμαστε αλληλέγγυοι προς όλους εκείνους τους ανθρώπους που κρατούνται αδίκως, μένουμε ενωμένοι για να υποστηρίξουμε όλες τις γυναίκες που έχουν χωριστεί από τα παιδιά τους και για να σταματήσουμε όλους τους διαχωρισμούς γονέων και παιδιών που συμβαίνουν σήμερα, επειδή πολλούς από εμάς μας έχουν χωρίσει από τα παιδιά μας που είναι πολίτες των ΗΠΑ», αναφέρει το πρώτο μέρος της επιστολής.

Αυτή είναι η τρίτη απεργία πείνας μόνο μέσα στο 2018, ενώ από το 2014 έχουν γίνει σχεδόν 15 απεργίες πείνας στο Βορειοδυτικό Κέντρο Κράτησης Μεταναστών (NWDC) με αιτήματα τις ανθρώπινες συνθήκες κράτησης, την πρόσβαση στη δικαιοσύνη και το τέλος στις κρατήσεις και τις απελάσεις.

*Η NWDC Resistance είναι μια κοινοτική ομάδα εθελοντών που δημιουργήθηκε για την καταπολέμηση των απελάσεων το 2014 στο πλέον διαβόητο Βορειοδυτικό Κέντρο Κράτησης στην Tacoma, WA. Η NWDC Resistance υποστηρίζει τους κρατούμενους που διοργανώνουν απεργίες πείνας ζητώντας τη διακοπή όλων των απελάσεων, καλύτερη μεταχείριση και καλύτερες συνθήκες.

ΠΗΓΗ: https://www.facebook.com/NWDCResistance/[:]

[:el]Βιβλίο: ΑΤΤΙΚΑ 45, του Τάσου Θεοφίλου[:]

[:el] 

 

 

Από τις 9 μέχρι τις 13 Σεπτεμβρίου του 1971 στη Νέα Υόρκη, οι κρατούμενοι της φυλακής “Άττικα” πήραν τον έλεγχό της και κοινοποίησαν μια σειρά αιτημάτων στη διοίκηση της φυλακής, τον επίτροπο σωφρονισμού Russel Oswald, τον κυβερνήτη της Νέας Υόρκης Nelson Rockfeller, σε εκπροσώπους της μαύρης κοινότητας, σε δημόσια πρόσωπα και δημοσιογράφους, ενώ παράλληλα κράτησαν 40 σωφρονιστικούς υπαλλήλους ως ομήρους. Μετά από τέσσερις ημέρες άκαρπων διαπραγματεύσεων, ο N. Rockfeller διέταξε την επανακατάληψη της φυλακής, κατά τη διάρκεια της οποίας οι δυνάμεις του νόμου και της τάξης δολοφόνησαν 39 ανθρώπους, ανάμεσά τους και 10 ομήρους, σε μια σφαγή διάρκειας 15 λεπτών. Η επιτροπή MacKay, που συστήθηκε από την πολιτεία της Νέας Υόρκης και την αποτελούσαν δικαστές που θα ερευνούσαν τις συνθήκες κατάληψης και επανακατάληψης της φυλακής, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι “με εξαίρεση τη σφαγή των ινδιάνων στα τέλη του 19ου αιώνα, η επίθεση της πολιτειακής αστυνομίας, η οποία έδωσε τέλος στην τετραήμερη εξέγερση, υπήρξε η αιματηρότερη μονοήμερη αναμέτρηση μεταξύ αμερικάνων από το τέλος του εμφυλίου πολέμου”.

Σαράντα πέντε χρόνια μετά την εξέγερση στις φυλακές Άττικα, έχουν γραφτεί στις ΗΠΑ χιλιάδες σελίδες για τις αιτίες, τις αφορμές, τις επιπτώσεις της. Η κοινωνική, η πολιτική και η δικαστική εξέλιξη της υπόθεσης απασχόλησαν και απασχολούν σε βαθμό τέτοιο ώστε να υπάρχει μια πολύ ογκώδης κινηματική και ακαδημαϊκή βιβλιογραφία.

Η καταγραφή αυτή δεν φιλοδοξεί να φωτίσει το ζήτημα σε όλο του το βάθος αλλά να αποτελέσει μια πρώτη βασική ενημέρωση καθώς είναι ένα ζήτημα σχεδόν άγνωστο στην ελληνική βιβλιογραφία.

Τ.Θ.

Θεοφίλου, Τάσος, Άττικα 45   – 1η έκδ. – Αθήνα : Μολότ, 2017. – 62σ. · 21×14εκ.[:]

[:el]Κάλεσμα για διεθνή αλληλεγγύη από το Επαναστατικό Απελευθερωτικό Κίνημα (RAM) #August21 [:]

[:el] 

Στις 21 Αυγούστου, οι κρατούμενοι στις φυλακές σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες ξεκινούν απεργία, δίνοντας έμφαση όχι μόνο στις εξευτελιστικές και απάνθρωπες συνθήκες, αλλά και στη συνεχιζόμενη υποδούλωση εκατομμυρίων ανθρώπων στις αμερικανικές φυλακές. Μετά τον εμφύλιο πόλεμο, η δουλεία παρέμεινε θεσμοθετημένη στην αμερικανική κοινωνία μέσω της 13ης Τροπολογίας του Συντάγματος, η οποία επιτρέπει τη δουλεία ως τιμωρία για ένα έγκλημα. Στην Αμερική, η ποινικοποίηση των μαύρων επιβάλλεται από την αστυνομία, που συχνά τους πυροβολεί χωρίς να λογοδοτεί, και από τους δικαστές που καταδικάζουν τους μαύρους σε δρακόντειες ποινές, εξασφαλίζοντας την υποδούλωση τους στις σύγχρονες φυτείες.

Αντιμετωπίζοντας μια κατάσταση που έχει ως στόχο να καταπνίξει κάθε ίχνος χαράς και ανθρωπιάς, οι άνθρωποι στις φυλακές στις Ηνωμένες Πολιτείες εφιστούν την προσοχή στην «έλλειψη σεβασμού για την ανθρώπινη ζωή που είναι ενσωματωμένη στο εθνικό ποινικό σύστημα» με μια μεγάλη απεργία από τις 21 Αυγούστου έως τις 9 Σεπτεμβρίου.

Οι ημερομηνίες που επέλεξαν οι διοργανωτές των φυλακών συνδέουν την απεργία με την κληρονομιά του Νατ Τέρνερ, ο οποίος ξεκίνησε την εξέγερσή του στις 21 Αυγούστου 1831, και με την εξέγερση στις φυλακές Άτικα που ξεκίνησε στις 9 Σεπτεμβρίου 1971. Ο Νατ Τέρνερ, συμμετείχε σε μια μεγάλη εξέγερση, απελευθερώνοντας τους δούλους από φυτείες και εκτελώντας τούς ιδιοκτήτες σκλάβων. Η εξέγερση στις φυλακές Άτικα είναι ένα σημαντικό ορόσημο για την αντίσταση στις φυλακές στις Ηνωμένες Πολιτείες και έλαβε χώρα μετά την εκτέλεση του μαύρου επαναστάτη Τζορτζ Τζάκσον από φύλακες, κατά τη διάρκεια μιας προσπάθειας διαφυγής του. Όπως ο Νατ Τέρνερ και οι επαναστάτες της Άτικα έτσι και οι απεργοί των φυλακών σήμερα μάχονται για την απελευθέρωση των μαύρων και για την κατάργηση της δουλείας.

Οι επαναστάτες σε όλο τον κόσμο θα πρέπει να γνωρίζουν τον αγώνα ενάντια στη δουλεία στις φυλακές της Αμερικής. Η προεδρία του Τραμπ είναι ένα από τα πιο βάρβαρα καθεστώτα στον κόσμο σήμερα, συνεχίζοντας μια μακρά κληρονομιά ρατσισμού, εκμετάλλευσης και γενοκτονίας που έχουν ριζώσει στο αμερικανικό κράτος. Οι άνθρωποι στις φυλακές εξεγείρονται για να ξανακερδίσουν την ανθρωπιά τους στην εποχή του Τραμπ και στις τρομακτικές, απάνθρωπες πολιτικές του αμερικανικού δικαστικού συστήματος.

Καλούμε τους συντρόφους σε όλο τον κόσμο να συμμετάσχουν σε ενέργειες αλληλεγγύης με την απεργία στις φυλακές στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το αμερικανικό κράτος και οι εταιρείες που επωφελούνται από τη σκλαβιά των φυλακών πρέπει να λογοδοτούν για τις βιαιοπραγίες τους από τους επαναστάτες μέσω άμεσης δράσης σε τοποθεσίες σε όλο τον κόσμο. Ενέργειες που θα απευθύνονται σε αμερικανικά προξενεία και εταιρείες που επωφελούνται από την εργατική δουλεία και καταστρέφουν τα σύμβολα των αμερικανικών φυλακών θα επιστήσουν την προσοχή του κόσμου στον αγώνα που διεξάγεται μέσα στις φυλακές.

Οι αγωνιστικές ενέργειες για την υποστήριξη της απεργίας των φυλακών θα στείλουν ένα ισχυρό μήνυμα στο αμερικανικό κράτος και αλληλεγγύη στους επαναστάτες μέσα στους τοίχους των φυλακών.

Κάψτε τις φυλακές!

Υποστηρίξτε την απεργία των κρατουμένων!

Ζήτω η διεθνής αλληλεγγύη!

ΠΗΓΗ: itsgoingdown.org/call-for-solidarity-with-prison-strike/

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: ΗΠΑ: Πανεθνική απεργία κρατουμένων (21 Αυγούστου-9 Σεπτεμβρίου 2018)
[:]

[:el]Φυλακοποίηση: Πώς η φυλακή αλλάζει τον άνθρωπο[:]

[:el]

Η φυλάκιση ενός ατόμου σημαίνει αυτομάτως την αφαίρεση του δικαιώματός του να επιλέγει το που, πως και με ποιους ανθρώπους θα ζει. Οι κρατούμενοι των φυλακών περιορίζονται σε ένα νοσηρό περιβάλλον, μη έχοντας άλλη επιλογή από το να αλλάξουν τον εαυτό τους και να προσαρμοστούν στις νέες αυτές συνθήκες. Μέσα από το κυρίαρχο σωφρονιστικό σύστημα προκαλείται μια ριζική αλλαγή της προσωπικότητας και του ψυχισμού του ατόμου που λειτουργεί ανασταλτικά στην κοινωνική επανένταξη.

Σε μια επιστημονική έκθεση σχετικά με τον ψυχολογικό αντίκτυπο της φυλάκισης, γραμμένη για την αμερικανική κυβέρνηση, ο κοινωνικός ψυχολόγος, Craig Haney (ο οποίος συνεργάστηκε με τον Philip Zimbardo στο περίφημο πείραμα των φυλακών του Στάνφορντ), ήταν ειλικρινής: «λίγοι άνθρωποι είναι εντελώς αμετάβλητοι μετά από την εμπειρία [της φυλακής]». Με βάση τις συνεντεύξεις τους με εκατοντάδες φυλακισμένους, ερευνητές του Ινστιτούτου Εγκληματολογίας του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ προχώρησαν περαιτέρω την έρευνα, με επιχείρημα ότι η μακροχρόνια φυλάκιση «αλλάζει εντελώς τους ανθρώπους». Με τα λόγια ενός μακροχρόνια φυλακισμένου που έδωσε συνέντευξη για την έρευνα (που δημοσιεύτηκε στη δεκαετία του ’80): «μετά από χρόνια στη φυλακή, δεν είσαι πια ο ίδιος».

Στον τομέα της ψυχολογίας προσωπικότητας, κατά το παρελθόν ίσχυε η αρχή ότι οι προσωπικότητές μας παραμένουν σε μεγάλο βαθμό σταθερές από την ενηλικίωσή μας και έπειτα. Ωστόσο, από πρόσφατες έρευνες έχει διαπιστωθεί ότι στην πραγματικότητα, παρά τη σχετική σταθερότητα, οι συνήθειες όσον αφορά στη σκέψη, στη συμπεριφορά και στα συναισθήματά μας αλλάζουν με σημαντικούς και φυσικά επακόλουθους τρόπους – ως απάντηση στους διαφορετικούς ρόλους που υιοθετούμε στη διάρκεια της ζωής μας. Έτσι, είναι σχεδόν σίγουρο για έναν φυλακισμένο πως σε ένα περιβάλλον δομημένο με συγκεκριμένο τρόπο και κοινωνικά απειλητικό θα οδηγηθεί σε σημαντικές αλλαγές στην προσωπικότητά του.

Είναι μάλιστα ιδιαίτερα ανησυχητικό – για όσους ενδιαφέρονται για την επανένταξη των κρατουμένων – το γεγονός ότι αυτές οι αλλαγές προσωπικότητας, ενώ μπορούν να βοηθήσουν τους κρατούμενους να επιβιώσουν στο διάστημα της φυλάκισης, είναι δεδομένο πως είναι αντιπαραγωγικές και προβληματικές για τη ζωή τους μετά την απελευθέρωσή τους και την επανένταξη στην κοινωνία. Τα βασικά χαρακτηριστικά του περιβάλλοντος των φυλακών που είναι πιθανό να οδηγήσουν σε αλλαγή της προσωπικότητας περιλαμβάνουν τη χρόνια απώλεια της ελεύθερης επιλογής, την έλλειψη ιδιωτικότητας, το στίγμα, τον συχνό φόβο, την ανάγκη απόκρυψης των συναισθημάτων (για να αποφεύγεται η εκμετάλλευση από άλλους κρατούμενους), και την απαίτηση, μέρα με τη μέρα, να ακολουθείται μια αυστηρή ρουτίνα και συγκεκριμένοι κανόνες.

 

Η έννοια της «φυλακοποίησης»

Μέχρι στιγμής έχει διεξαχθεί περιορισμένη έρευνα για το πώς αυτά τα χρόνια χαρακτηριστικά μπορούν να αλλάξουν την προσωπικότητα των κρατουμένων, από την άποψη του μοντέλου της προσωπικότητας που κυριαρχεί για τον γενικό πληθυσμό που δεν έχει υποστεί φυλάκιση (που βασίζεται σε βασικά χαρακτηριστικά όπως η εξωστρέφεια και η ευσυνειδησία). Παρ ‘όλα αυτά, παρατηρείται ευρεία συμφωνία μεταξύ ψυχολόγων και εγκληματολόγων για το γεγονός ότι οι φυλακισμένοι προσαρμόζονται στο περιβάλλον τους, κάτι που οι επιστήμονες αποκαλούν «φυλακοποίηση». Αυτή συμβάλλει σε ένα είδος «συνδρόμου μετα-φυλάκισης» όταν πλέον απελευθερωθούν.

Ας εξετάσουμε τα ευρήματα από συνεντεύξεις 25 πρώην βαρυποινητών  (συμπεριλαμβανομένων δύο γυναικών) στη Βοστώνη, οι οποίοι είχαν εκτίσει κατά μέσο όρο 19 χρόνια στη φυλακή. Αναλύοντας τις αφηγήσεις τους, η ψυχολόγος Marieke Liema και ο εγκληματολόγος Maarten Kunst διαπίστωσαν ότι οι πρώην κρατούμενοι είχαν αναπτύξει «θεσμικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα», μεταξύ των οποίων «δυσπιστία απέναντι σε άλλους, δυσκολία στην εμπλοκή σε σχέσεις και παρεμπόδιση λήψης αποφάσεων». Ένας πρώην κρατούμενος, 42 ετών, δήλωσε: «Συμπεριφέρομαι ακόμα σαν να είμαι στη φυλακή. Δεν είμαι ένας διακόπτης που μπορεί να ανοιγοκλείνει. Δεν μπορείς έτσι απλά να απενεργοποιήσεις κάτι τέτοιο. Όταν ένα άτομο κάνει κάτι για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, αυτό γίνεται μέρος του εαυτού του».

Η αλλαγή της προσωπικότητας που επικρατούσε περισσότερο μεταξύ των κρατουμένων ήταν η αδυναμία εμπιστοσύνης των άλλων – ένα είδος αέναης παράνοιας. Συνεντεύξεις εκατοντάδων βρετανών κρατουμένων που ανέλαβε η Susie Hulley και οι συνάδελφοί της στο Ινστιτούτο Εγκληματολογίας σχημάτισαν παρόμοια εικόνα. «Πολλοί κρατούμενοι μας είπαν ότι είχαν υποστεί σημαντικές και μερικές φορές τεράστιες προσωπικές μεταμορφώσεις», έγραφαν οι ερευνητές το 2015. Οι κρατούμενοι περιέγραψαν τη διαδικασία ως ένα «συναισθηματικό μούδιασμα». «Σε κάνει πιο σκληρό. Σε κάνει λίγο πιο απομακρυσμένο», ανέφερε ένας από αυτούς, εξηγώντας πώς οι άνθρωποι στη φυλακή αποκρύπτουν σκόπιμα και καταστέλλουν τα συναισθήματά τους.

Θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει αυτό το σύμπτωμα ως μια μορφή εξαιρετικά χαμηλού νευρωτισμού (ή υψηλής συναισθηματικής σταθερότητας ή επιπεδότητας), σε συνδυασμό με χαμηλή εξωστρέφεια και χαμηλό αίσθημα ευχαρίστησης – με άλλα λόγια, όχι μια ιδανική στροφή της προσωπικότητας για την επιστροφή τον έξω κόσμο. Αυτή είναι και η ανησυχία της Hulley και των συναδέλφων της. «Καθώς ένας μακροχρόνια κρατούμενος γίνεται “προσαρμοστικός” στις επιταγές μιας παρατεταμένης περιόδου περιορισμού, αυτός ή αυτή γίνεται περισσότερο συναισθηματικά αποσπασμένος, πιο απομονωμένος, κοινωνικά αποσυρμένος και ίσως λιγότερο κατάλληλος για τη ζωή μετά την απελευθέρωση», αναφέρει η ερευνήτρια.

Οι μελέτες που βασίζονται σε συνεντεύξεις μέχρι στιγμής αφορούσαν μακροχρόνια φυλακισμένους. Ωστόσο, ένα ερευνητικό έγγραφο, που δημοσιεύτηκε τον Φεβρουάριο του 2018, χρησιμοποίησε νευροψυχολογικές εξετάσεις για να δείξει ότι ακόμη και μια σύντομη διαμονή στη φυλακή έχει σοβαρό αντίκτυπο στην προσωπικότητα. Οι ερευνητές με επικεφαλής τον Jesse Meijers στο Vrije Universiteit του Άμστερνταμ εξέτασαν 37 φυλακισμένους δύο φορές, σε διάστημα τριών μηνών. Στη δεύτερη εξέταση έδειξαν αυξημένη παρορμητικότητα και χειρότερη διαχείριση της προσοχής τους. Αυτά τα είδη γνωστικών αλλαγών θα μπορούσαν να δείξουν ότι η συνείδησή τους – ένα χαρακτηριστικό που συνδέεται με την αυτοπειθαρχία, την τάξη και τη φιλοδοξία – είχε επιδεινωθεί. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι οι αλλαγές που παρατηρήθηκαν πιθανόν οφείλονται στο φτωχό περιβάλλον της φυλακής, συμπεριλαμβανομένης της έλλειψης γνωστικών προκλήσεων και της απώλειας αυτονομίας. «Αυτό είναι ένα σημαντικό και κοινωνικά αποδείξιμο εύρημα», κατέληξαν, «επειδή οι άνθρωποι που αποφυλακίζονται μπορεί να είναι λιγότερο ικανοί να ζήσουν μια έννομη ζωή απ’ ό, τι πριν από τη φυλάκισή τους».

Ωστόσο, άλλα ευρήματα δίνουν μια άλλη διάσταση στην αλλαγή προσωπικότητας, περισσότερο θετική. Σε μια πρόσφατη δημοσίευση, οι ερευνητές συνέκριναν τα προφίλ προσωπικότητας των κρατουμένων υψίστης ασφάλειας στη Σουηδία με διάφορες ομάδες ελέγχου, συμπεριλαμβανομένων φοιτητών και σωφρονιστικών υπαλλήλων. Διαπίστωσαν ότι ενώ οι φυλακισμένοι σκόραραν χαμηλότερα στην εξωστρέφεια, στο ανοιχτό πνεύμα και στην ευχάριστη συμπεριφορά, σημείωσαν υψηλότερο βαθμό συνείδησης, ειδικά σε «υπο-χαρακτηριστικά» της τάξης και της αυτοπειθαρχίας. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη Johanna Masche-No του Πανεπιστημίου του Kristianstad, πιστεύουν ότι τα ευρήματά τους μπορεί να αντικατοπτρίζουν μια μορφή θετικής προσαρμογής της προσωπικότητας στην κατάσταση των φυλακών: «Το περιβάλλον σε μια φυλακή είναι πολύ αυστηρό όσον αφορά τόσο τους κανονισμούς όσο και τις συνήθειες, και ο ιδιωτικός χώρος είναι περιορισμένος», κατέληξαν. «Ένα τέτοιο περιβάλλον απαιτεί από τους κρατούμενους να αποκτήσουν τάξη ώστε να αποφευχθεί τόσο η επίσημη τιμωρία όσο και οι αρνητικές πράξεις από τους συγκρατούμενους». Με άλλα λόγια, το να είναι κανείς ευσυνείδητος μπορεί να τον βοηθήσει στην αποφυγή μπελάδων εντός της φυλακής.

Αν και αυτά τα ευρήματα από τη Σουηδία φαίνεται να έρχονται σε αντίθεση με την ολλανδική έρευνα, αξίζει να σημειωθεί ότι ενώ οι ολλανδοί κρατούμενοι έγιναν περισσότερο παρορμητικοί και λιγότερο προσεκτικοί, παρουσίασαν επίσης βελτιώσεις στις χωροταξικές ικανότητές τους, οι οποίες μπορεί να θεωρηθούν ως σχετικές με την τάξη. Μια άλλη πιθανότητα είναι ότι η υψηλή ευσυνειδησία που παρατηρείται στους Σουηδούς κρατουμένους είναι συνυφασμένη με το σύστημα των φυλακών της χώρας τους, όπου δίνεται μεγαλύτερη έμφαση στον σωφρονισμό και την αποκατάσταση από ό, τι σε πολλές άλλες χώρες.

Επίσης ελπιδοφόρες και συναφείς με τα σουηδικά ευρήματα, δυο πρόσφατες μελέτες που αφορούσαν κρατουμένους για οικονομικές υποθέσεις υπέδειξαν ότι αυτοί συχνά αναπτύσσουν το αίσθημα της συνεργασίας, της συνείδησης του κινδύνου και της τιμωρίας.

Τα ευρήματα των μελετών αυτών επηρεάζουν την επιστημονική συζήτηση για την επανένταξη των εγκληματιών στην κοινωνία, αναφέρει ο Sigbjørn Birkeland στη Νορβηγική Σχολή Οικονομικών Επιστημών του NHH, ο οποίος πραγματοποίησε μία από αυτές τις μελέτες με συναδέλφους του. «Μια κοινή αντίληψη είναι ότι οι εγκληματίες είναι κακοί και στερούνται κοινωνικών κινήτρων και αυτή η αντίληψη μπορεί ενδεχομένως να χρησιμοποιηθεί για να δικαιολογήσει την σκληρή καταδίκη τους», έγραφαν. Τα αποτελέσματά τους δείχνουν όμως ότι οι εγκληματίες μπορούν να είναι «προ-κοινωνικά παρακινημένοι όσο και ο γενικός πληθυσμός».

Καθώς αυξάνεται η παραδοχή ότι η προσωπικότητα του ανθρώπου είναι εύπλαστη, η επιστημονική κοινότητα ελπίζει ότι αυτό θα οδηγήσει σε μεγαλύτερες προσπάθειες για να εξεταστεί το πώς το περιβάλλον των φυλακών μπορεί να διαμορφώσει τον χαρακτήρα ενός κρατούμενου. Αυτό σαφώς θα μπορούσε να επηρεάσει την επιστροφή τους στην κοινωνία. Σήμερα υπάρχει έλλειψη υφιστάμενης έρευνας με αυτόν τον ρητό στόχο. Προς το παρόν, τα στοιχεία υποδεικνύουν ότι η ζωή των φυλακών οδηγεί σε αλλαγές της προσωπικότητας που ενδέχεται να παρεμποδίσουν τον σωφρονισμό και την επανένταξη του ατόμου. Σε κάποιο βαθμό αυτό μπορεί να είναι αναπόφευκτο, δεδομένης της απώλειας της ιδιωτικής ζωής και της ελευθερίας. Ωστόσο, τα ευρήματα της έρευνας σχετικά με τη συνείδηση και τη συνεργασία των φυλακισμένων δείχνουν ότι δεν έχουν χαθεί όλες οι ελπίδες και υπογραμμίζουν πιθανούς στόχους για προγράμματα σωφρονισμού.

Αυτά δεν είναι απλώς αφηρημένα ζητήματα που απασχολούν τους μελετητές: έχουν βαθιές συνέπειες για το πώς μια κοινωνία επιθυμεί να αντιμετωπίσει τους παραβάτες της. Τα σημερινά στοιχεία δείχνουν ότι όσο μεγαλύτερη και σκληρότερη είναι η ποινή φυλάκισης – όσον αφορά τη λιγότερη ελευθερία, την επιλογή και την ευκαιρία για ασφαλείς και ουσιαστικές σχέσεις – τόσο πιο πιθανό είναι να μεταβληθεί η προσωπικότητα των κρατουμένων με τρόπους που δυσχεραίνουν την επανένταξή τους και αυξάνουν τον κίνδυνό τους για εκ νέου προσβολή του νόμου. Τελικά, η κάθε κοινωνία είναι αντιμέτωπη με μια επιλογή: Μπορεί να αυστηροποιήσει το σωφρονιστικό σύστημα και τις ποινές, επενδύοντας στο αίσθημα του φόβου από τους επίδοξους παραβάτες αλλά ταυτόχρονα να διακινδυνεύσει μια αλλαγή των κρατουμένων προς το χειρότερο ή μπορεί να τολμήσει να σχεδιάσει διαφορετικά σωφρονιστικά συστήματα επιδιώκοντας να βοηθά τους παραβάτες να αλλάζουν προς το καλύτερο.

 

αναδημοσίευση από  tvxs.gr

[:]

[:el]Καλιφόρνια: Κρατούμενοι εργάζονται στην κατάσβεση των πυρκαγιών για 1$ την ώρα[:]

[:el]

Περίπου 2.000 εθελοντές κρατούμενοι που πληρώνονται με 1 δολάριο την ώρα είναι μέρος του συνόλου 14.000 πυροσβεστών που αγωνίζονται σε 18 μεγάλες εστίες πυρκαγιάς σε όλη την Καλιφόρνια, συμπεριλαμβανομένης της τεράστιας Medocino Complex Fire που είναι η μεγαλύτερη στην ιστορία της χώρας ως σήμερα.

Η εθελοντική δύναμη των κρατουμένων αντιπροσωπεύει σήμερα το 14% των πυροσβεστών που αναπτύσσονται στην Καλιφόρνια και αποτελείται από κρατούμενους που θεωρούνται περιορισμένης επικινδυνότητας.
«Οι κρατούμενοι πυροσβέστες εργάζονται σε ομάδες των 12. Η δουλειά τους είναι να δημιουργούν ζώνες πυρασφάλειας  για να σταματήσουν μια πυρκαγιά ή να αλλάξουν την κατεύθυνσή της, ενώ οι πυροσβέστες από την CalFire και άλλες υπηρεσίες αντιμετωπίζουν άμεσα τις φλόγες», δήλωσε ο εκπρόσωπος Τύπου του Τμήματος Αποκατάστασης της Καλιφόρνια, Bill Sessa, στην DailyMail.

«Αυτό σημαίνει ότι οι κρατούμενοι συχνά περπατούν στην ύπαιθρο με 60 κιλά εξοπλισμό στην πλάτη τους. Σε καταστάσεις πυρκαγιάς όπως αυτές που βλέπουμε τώρα στην Καλιφόρνια, οι πυροσβέστες μας – και όλοι οι άλλοι επίσης – εργάζονται σε βάρδιες των 24 ώρών συνεχώς» δήλωσε η Sessa.

Ο Sessa δήλωσε επίσης ότι περίπου 2.000 μέλη των 3.500 πυροσβεστικών δυνάμεων κρατουμένων εργάζονται σε εστίες πυρκαγιάς από τα σύνορα του Όρεγκον προς τη νότια Καλιφόρνια.

Οποιοσδήποτε είναι καταδικασμένος για σεξουαλικά αδικήματα, εμπρησμούς ή έχει αποπειραθεί να δραπετεύσει με χρήση βίας, απαγορεύεται να εργαστεί στις πυρκαγιές. Οι κρατούμενοι υποβάλλονται σε ιατρική εξέταση και εκπαιδεύονται από την Cal Fire, σύμφωνα με το CDCR.

Το πρόγραμμα κρατουμένων πυροσβεστών της Καλιφόρνια, παρακλάδι των συνεργείων δρόμου από κρατούμενους, ξεκίνησε κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν παρουσιάστηκε έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού της προκατόχου εταιρείας της Cal Fire.

Για τις εργασίες δημιουργίας ζωνών πυροπροστασίας με φτυάρια και αλυσοπρίονα καταβάλλεται στους κρατούμενους το πόσο του 1 δολαρίου την ώρα. Με αυτό το πρόγραμμα το κράτος εξοικονομεί έως και 100 εκατομμύρια δολάρια ετησίως.

Το πρόγραμμα έχει προκαλέσει διαμάχες τα τελευταία χρόνια. Το περασμένο φθινόπωρο, ο τότε υποψήφιος για κυβερνήτης της Καλιφόρνια, Gayle McLaughlin, χαρακτήρισε την πρακτική αυτή ως «σκλαβιά».Οι υπερασπιστές όμως ισχυρίζονται ότι το πρόγραμμα είναι εθελοντικό και βοηθά τους κρατούμενους να αναπτύξουν πολύτιμες δεξιότητες.

 

 

Οι κρατούμενοι μαζί με τους επαγγελματίες του Cal Fire (οι οποίοι πληρώνονται τουλάχιστον 10,50 δολάρια την ώρα) αντιμετωπίζουν τις τεράστιες πυρκαγιές με δύο τρόπους και με τον ίδιο τρόπο που το Τμήμα Δασών και Πυροπροστασίας τις αντιμετωπίζει εδώ και δεκαετίες. Κατ ‘αρχάς, ρίχνουν άμεσα νερό και επιβραδυντικό υγρό όπου μπορούν, και δεύτερον όταν δεν μπορούν να έχουν άμεση προσέγγιση, οι πυροσβέστες υποχωρούν σε μια κορυφογραμμή, σε έναν πλατύ δρόμο ή ένα ρυάκι, όπου χρησιμοποιούν μπουλντόζες για να δημιουργήσουν ζώνες πυροπροστασίας.

ΠΗΓΗ:http://www.dailymail.co.uk[:]

[:el]HΠΑ: Συντονισμένη καταστολή σε σημαντικούς διοργανωτές της πανεθνικής απεργίας στις φυλακές #August21[:]

[:el]


Καθώς οι διοργανωτές σε όλη τη χώρα επιταχύνουν την προετοιμασία για την απεργία στις φυλακές την 21 ​​Αυγούστου, οι υπάλληλοι των σωφρονιστικών ιδρυμάτων και οι διοικήσεις κάνουν σχέδια για να απαντήσουν. Τις τελευταίες εβδομάδες παρατηρήθηκε μια συντονισμένη εκστρατεία καταστολής σημαντικών προσώπων που συνδέονται με την απεργία στις φυλακές το 2016.

Ο Ιμάμ Σιντίκ Αμπντάλα Χασάν, κεντρικό πρόσωπο στην απεργία του 2016 που είχε οδηγηθεί τότε στην απομόνωση με βάση ψευδείς κατηγορίες, μόλις οδηγήθηκε ξανά στην απομόνωση. Η οργάνωση IWOC του Οχάιο οργανώνεται για να τον υποστηρίξει.

Ο Kevin “Rashid” Johnson, ηγέτης στο Νέο Κόμμα Αφρικανών Μαύρων (NΑΒΡΡ) και μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής Κρατούμενων Εργαζομένων (IWOC), κρατείται στην απομόνωση αφού κατηγορήθηκε για “υποκίνηση εξέγερσης”, επειδή έγραψε ένα άρθρο σχετικά με τις απεργίες Operation PUSH στη Φλώριδα και αντιμετωπίζει συνεχείς μεταγωγές.

Ο Keith “Malik” Washington, ένας κρατούμενος στο Τέξας που ασχολείται επίσης με το NABPP και την IWOC, πέρασε τα τελευταία δύο χρόνια σε απομόνωση από μια ψευδή κατηγορία για εξέγερση που συνδέθηκε με τη συμμετοχή του στην απεργία φυλακών το 2016. Όταν ήρθε η στιγμή να βγει από την απομόνωση, η άδεια του ανεστάλη και οδηγήθηκε ξανά στην απομόνωση με την αιτιολογία ότι η επιτροπή αξιολόγησης “είχε λάβει πρόσθετες πληροφορίες” από το Κέντρο Πληροφοριών στο Τέξας. Έχει επίσης προβλήματα με ιατρικές πληροφορίες σχετικά με τα θέματα υγείας του που εξαφανίζονται μυστηριωδώς, με αποτέλεσμα η διοίκηση να τον βάζει σε επικίνδυνες καταστάσεις. Σήμερα κρατείται σε ένα πολύ ζεστό και υγρό κελί που ο ίδιος περιγράφει ως “ζωντανή κόλαση”, όπου υποφέρει από πονοκεφάλους, ρινορραγίες και ζάλη. 

Εν τω μεταξύ, ο Jason Renard Walker, ένας άλλος κρατούμενος στο Τέξας που έχει ασχοληθεί με το NABPP και τις απεργίες του 2016 και συνεισφέρει στο περιοδικό Fire Inside zine, κατάφερε να βγει από την απομόνωση, αλλά αντιμετωπίζει συνεχείς απειλές και παρενόχληση από το προσωπικό, όπως απειλές ότι θα τον κλείσουν στην απομόνωση με την κατηγορία ότι ζητάει νερό και ιατρική φροντίδα μόνο για να επιστρέψει στο κελί του και να μπορεί να χρησιμοποιεί ανεμιστήρα για να δροσιστεί. Τόσο ο Malik όσο και ο Jason ανέφεραν ότι το ταχυδρομείο τους είχε παραβιαστεί και ο ρητά πολιτικός χαρακτήρας αυτής της λογοκρισίας κατέστη σαφής σε μια συνομιλία με έναν υπάλληλο της φυλακής, ο οποίος είπε στον Jason ότι οποιοδήποτε έντυπο περιέχει τις λέξεις «μαύρος πάνθηρας» θα αντιμετωπίζεται ως υλικό συμμορίας.

Το να υποστηρίζεις την απεργία των φυλακών σημαίνει να παρακολουθείς και να αντιτίθεσαι στις κατασταλτικές μεθόδους που χρησιμοποιεί το ίδιο το σύστημα φυλακών για να την καταρρίψει, και η αντιμετώπιση των διοργανωτών της απεργίας του 2016, όπως οι Rashid, Malik, Jason και άλλοι, υποδεικνύουν τις τακτικές που πιθανόν να χρησιμοποιηθούν ευρύτερα τις επόμενες εβδομάδες.

Περισσότερες πληροφορίες: https://libcom.org/news/august21-prison-strike-approaches-repression-against-organizers-escalates-01082018[:]

[:el]ΗΠΑ: Πανεθνική απεργία κρατουμένων (21 Αυγούστου-9 Σεπτεμβρίου 2018)[:]

[:el]

 

Κρατούμενοι και κρατούμενες σε φυλακές σε ολόκληρη τη χώρα ανακοίνωσαν ότι θα ξεκινήσουν πανεθνική απεργία με αφορμή τις συμπλοκές μεταξύ κρατουμένων στο Lee Correctional Institution*, μια φυλακή υψίστης ασφαλείας στη Νότια Καρολίνα. Οι κρατούμενοι και οι κρατούμενες απαιτούν ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης, δυνατότητα αποκατάστασης και τέλος της σύγχρονης δουλείας.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες φυλακίζουν τον μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων στον κόσμο, τόσο σε απόλυτους όσο και σε σχετικούς όρους. Αλλά οι κρατούμενοι και οι καταργητιστές αμφισβητούν τον θεσμό της μαζικής φυλάκισης. Κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας, ένα κύμα εξεγέρσεων στις φυλακές σάρωσε τη χώρα, και αυξάνεται τόσο σε συχνότητα όσο και σε ένταση. Τον Σεπτέμβριο του 2016 πραγματοποιήθηκε η μεγαλύτερη συντονισμένη πανεθνική απεργία κρατουμένων σε φυλακές σε όλη τη χώρα. Αυτές οι εξεγέρσεις αποδεικνύουν ξανά και ξανά ότι ο εγκλωβισμός και τα βασανιστήρια των ανθρώπων είναι πράξεις βίας στις οποίες θα αντισταθούν όσοι είναι εγκλωβισμένοι από το σύστημα.

Η αντίσταση των κρατουμένων καταδεικνύει ότι αντί οι φυλακές να επιλύουν την κρίση του καπιταλισμού, είναι οι ίδιες η κρίση.

Το δελτίο τύπου που ακολουθεί κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2018 από τους Jailhouse Lawyers Speak, και καλεί σε διαδοχικές διαμαρτυρείες διάρκειας δύο εβδομάδων που θα ξεκινήσουν στις 21 Αυγούστου και θα κρατήσουν μέχρι τις 9 Σεπτεμβρίου την επέτειο της εξέγερσης της φυλακής Άτικα το 1971 αλλά και της πανεθνικής απεργίας το 2016. Οι συντάκτες αυτού του Δελτίου Τύπου, οι Jailhouse Lawyers Speak, είναι μια συλλογικότητα κρατουμένων που αγωνίζονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα παρέχοντας στους άλλους κρατούμενους την πρόσβαση σε νομική εκπαίδευση, πόρους και βοήθεια. Η πανεθνική έκκληση για δράση έχει πλέον εγκριθεί από την Οργανωτική Επιτροπή Κρατούμενων Εργαζομένων (IWOC), καθώς και από διάφορες άλλες ομάδες συνηγόρων και καταργητιστών στη χώρα.

Συνέχεια ανάγνωσης [:el]ΗΠΑ: Πανεθνική απεργία κρατουμένων (21 Αυγούστου-9 Σεπτεμβρίου 2018)[:]

[:el]Ένα βήμα μετά τις μεταρρυθμίσεις: Κατάργηση των Φυλακών[:]

[:el]

του Ντάνιελ Γιαντίν 

Κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού του σε φυλακή της Ρωσίας στα μέσα του 19ου αιώνα, ο Φιόδορ Ντοστογιέφσκι έγραψε μια ιστορία για έναν ιερέα και τον Διάβολο, πάνω στον τοίχο του κελιού του. Ο Διάβολος είναι εξοργισμένος με τον ιερέα και τον κατηγορεί πως τρομοκρατεί τους ανθρώπους με εικόνες από την κόλαση στη μετά θάνατον ζωή, όταν οι άνθρωποι «υποφέρουν ήδη από τα βασανιστήρια της κόλασης στη ζωή τους στη γη». Οι δυο τους επισκέπτονται διάφορα κολασμένα μέρη στη Γη – ένα χυτήριο σιδήρου, έναν σκονισμένο μύλο σιτηρών, μια φτωχή αγροτική καλύβα – πριν ο Διάβολος προτρέψει τον ιερέα να βιώσει την μεγαλύτερη κόλαση: τη φυλακή.

«Βγάλε τα μεταξωτά σου ρούχα», λέει ο Διάβολος. «Βάλε στους αστραγάλους σου τις βαριές αλυσίδες που φορούν αυτοί οι δυστυχείς. Ξάπλωσε στο κρύο και βρόμικο πάτωμα – και στη συνέχεια πες τους ότι τους περιμένει άλλη μία κόλαση!

Ο ιερέας δεν μπορεί να σκεφτεί μια χειρότερη κόλαση.

Οι αριστεριστές στοχαστές και ακτιβιστές υποστηρίζουν την κατάργηση των φυλακών για τουλάχιστον έναν αιώνα.  Το 1911 η αναρχική Έμμα Γκόλντμαν ξεκινάει με την ιστορία του Ιερέα με τον Διάβολο το δοκίμιό της για τον καταργητισμό με τίτλο, Φυλακές: ένα Κοινωνικό Έγκλημα και μια Αποτυχία. Και το Κίνημα Κατάργησης των Φυλακών αρχίζει να κερδίζει έδαφος μέσα στην αμερικανική Αριστερά.

Συνέχεια ανάγνωσης [:el]Ένα βήμα μετά τις μεταρρυθμίσεις: Κατάργηση των Φυλακών[:]

[:el]«Ένας θάνατος πριν πεθάνεις». Πρώην θανατοποινίτης μιλάει για την απομόνωση[:]

[:el] 

Του Anthony Graves, αθωωμένου θανατοποινίτη με σειρά # 138 

Όταν ήμουν στην πτέρυγα των θανατοποινιτών, είδα παιδιά να έρχονται στη φυλακή υγιή με πλήρη λογική και να φεύγουν έχοντας χάσει τα λογικά τους, και να φωνάζουν τρελά πράγματα καθώς τα μετέφεραν στο φορείο για να εκετελεστούν.

Είμαι ο αθωωμένος θανατοποινίτης με σειρά  # 138. Υπάρχουν 12 ακόμη άνθρωποι σαν κι εμένα από το Τέξας. Δώδεκα άνθρωποι που πέρασαν χρόνια της ζωής τους κλειδωμένοι μόνοι τους σε κλουβιά περιμένοντας να πεθάνουν, πριν αφεθούν ελεύθεροι, αφού αποδείχτηκε η αθωότητά τους.Έντεκα άνθρωποι έχουν αυτοκτονήσει στην πτέρυγα των θανατοποινιτών του Τέξας . Όλοι λόγω των συνθηκών.

Όταν καταδικάστηκα σε θάνατο, δεν ήξερα ότι αυτή η ποινή θα σήμαινε 12 χρόνια χωρίς καμία ανθρώπινη επαφή, δηλαδή δεν μου επιτρεπόταν να δω ούτε την μητέρα μου, το γιο μου, τους φίλους μου. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είχαν αφαιρεθεί από τη ζωή μου εξαιτίας αυτής της αδικίας.

Δεν ήξερα ότι θα σήμαινε πως για 12 χρόνια θα περνούσαν τα γεύματά μου μέσα από μια μικρή σχισμή σε μια σιδερένια πόρτα, όπως σ’ ένα ζώο.

Δεν ήξερα ότι θα σήμαινε 12 χρόνια μόνος σε ένα κλουβί το μέγεθος του οποίου ήταν όσο μια θέση στάθμευσης, να κοιμάμαι σε μια κουκέτα από χάλυβα και να είμαι μόνος μου για 22 έως 24 ώρες την ημέρα.

Όλα για ένα έγκλημα που δεν διέπραξα.

Η αδικία.

Για μένα και για άλλους 400 μελλοθάνατους στο Τέξας, ενώ ήμουν εκεί, η ποινή θανάτου σήμαινε διπλή τιμωρία.

Περάσαμε χρόνια κλειδωμένοι και μόνοι σε ένα μικρό κλουβί σε απομόνωση, με παιδιά να τρελαίνονται, να ικετεύουν, να ακυρώνουν τις εφέσεις επιλέγοντας να πεθάνουν, να κάνουν ό,τι μπορούν για να ξεφύγουν από αυτό το μέρος, πριν μας δέσουν σ’ένα φορείο για να οδηγηθούμε για εκτέλεση.

Όλα λόγω των συνθηκών.

Σας γράφω σήμερα, διότι η ACLU (Αmerican Civil Liberties Union) έχει θέσει μια νέα σημαντική έρευνα για το τι προκαλεί στους ανθρώπους ο εγκλεισμός τους σε κλουβιά, να περνούν τις μέρες μόνοι τους περιμένοντας τον θάνατο.

Διαπίστωσαν ότι πάνω από το 93% των κρατών κλειδώνει τους θανατοποινίτες κρατουμένους στην απομόνωση για πάνω από 22 ώρες την ημέρα. Σχεδόν το ένα τρίτο των θανατοποινιτών ζουν σε κλουβιά, όπου η τουαλέτα τους είναι στο μήκος ενός βραχίονα μακριά από το κρεβάτι τους. Εξήντα τοις εκατό των θανατοποινιτών δεν έχουν παράθυρα ή φυσικό φως.

b2ap3_thumbnail_1286578741.jpg

Η απομόνωση είναι σαν να ζεις σε μια μαύρη τρύπα. Οι άνθρωποι περπατούν πάνω από την τρύπα και όσο και να φωνάζουν αυτοί που βρίσκονται μέσα, κανείς δεν τους ακούει. Αρχίζεις να παίζεις κόλπα με το μυαλό σου, μόνο και μόνο για να επιβιώσεις. Αυτή δεν είναι ζωή. 

Είδα ανθρώπους που ζουν στην πτέρυγα των μελλοθανάτων να καταρρέουν. Ένας τύπος, πέρασε τις τελευταίες μέρες του αλοίφωντας τον εαυτό του με περιττώματα, ξάπλωνε γυμνός στην αυλή αναψυχής, και ουρούσε τον εαυτό του. Είδα παιδιά που ακύρωναν τις εφέσεις τους και επέλεξαν να πεθάνουν εξαιτίας των απαράδεκτων συνθηκών.

Για να συνοψίσω, είδα ένα σωρό άντρες θανατοποινίτες να ‘χουν σκοτώσει οι συνθήκες τα πάντα μέσα τους και απλά να περιμένουν να πεθάνουν.

b2ap3_thumbnail_death-row.jpg

Αφού αθωώθηκα και βγήκα έξω, έχω προσπαθήσει να χρησιμοποιήσω τον χρόνο μου για να αυξηθεί η ευαισθητοποίηση σχετικά με αυτές τις συνθήκες. Γράφω ένα βιβλίο και ταξιδεύω στον κόσμο προσπαθώντας να διαδώσω το μήνυμά μου και να ενημερώσω τους ανθρώπους σχετικά με τις επιπτώσεις της απομόνωσης.

Έχω δημιουργήσει τη σελίδα AnthonyBelieves.comμε την οποία προσπαθώ να βοηθήσω δικηγόρους, μη κερδοσκοπικές οργανώσεις, κλπ. Ζητώ την υποστήριξή σας στις προσπάθειές μου να επιστήσω την προσοχή σε αυτές τις απάνθρωπες συνθήκες, μεταβαίνοντας στην ιστοσελίδα μου και προσφέροντας ό,τι μπορείτε για να μπορέσω να ανταπεξέλθω στα έξοδα των ταξιδιών μου.

Υπάρχει επίσης μια αίτηση στην ιστοσελίδα μου στην οποία ζητάω να υπογράψουν 10 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο σε ένδειξη αλληλεγγύης για την προσπάθεια αυτή.

Σας παρακαλώ να βοηθήσετε εμένα και την ACL, ώστε να γίνουν ευρέως γνωστές αυτές οι απάνθρωπες συνθήκες. Το σύστημα της θανατικής ποινής στην χώρα μας είναι διαλυμένο και εφαρμόζεται άδικα εναντίον του λαού. Όταν υπάρχει ένα διαλυμένο σύστημα αθώοι άνθρωποι σαν κι εμένα μπορεί να καταλήξουν στο να παλεύουν για την ζωή τους. Κλείνοντας τον οποιοδήποτε στην απομόνωση είναι μορφή βασανιστηρίου. Μιλάω εκ πείρας. Πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους επιστρέφουν στην κοινωνία μας, και όταν το κάνουν, επιστρέφουν με όλες τις αποσκευές που τους έχουμε φορτώσει με το σύστημά μας. Το γεγονός αυτό κρατά σε υψηλή θέση τον κίνδυνο της υποτροπής τους σε αδικήματα.

Δεν πρέπει να έχουμε ένα σύστημα ποινικής δικαιοσύνης, που μετατρέπεται σε εγκληματικό σύστημα από τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τους πολίτες μας. Ακόμα και όταν δεν μας αρέσουν οι άνθρωποι ή θεωρούμε ότι έχουν διαπράξει αδίκημα, τα συναισθήματα μας, δεν θα πρέπει να διέπουν την κοινωνία μας.

Θα πρέπει να δημιουργούμε νόμους με λογική προοπτική.

Πρέπει να είμαστε ανώτεροι από τον εγκληματία κρατώντας το σύστημά μας ανθρώπινο.

Ο καθένας θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ανθρώπινο ον.

(πηγή:http://www.aclu.org/blog/prisoners-rights-capital-pun

ishment/when-i-was-death-row-i-saw-bunch-dead-men-walking-solitary)

  (μετάφραση Σύλβια Βαρνάβα, πρώτη δημοσίευση:omniatv, )[:]

για έναν κόσμο χωρίς εγκλεισμούς και επιτήρηση