του Τάσου Θεοφίλου

Την Πέμπτη 12 Οκτωβρίου εκτελέστηκε ο Ρόμπερτ Προύετ ο οποίος είχε καταδικαστεί σε θάνατο για ανθρωποκτονία σε βάρος ενός σωφρονιστικού υπαλλήλου το 1999.
Ο Ρόμπερτ Προύετ ποτέ δεν έζησε ως ενήλικας εκτός φυλακής. Κρατούνταν από τα 15 του και εκτελέστηκε στα 38. Στα 16 του έγινε βαρυποινίτης. Καταδικάστηκε στην ποινή των 99 χρόνων -κάτι σαν ισόβια με δυνατότητα αναστολής στο σύστημα των ΗΠΑ- για συνέργια σε ανθρωποκτονία που διέπραξε ο πατέρας του το 1995, μαχαιρώνοντας έναν γείτονα έξω από το σπίτι τους. Σύμφωνα με κάποιον, όχι τόσο δημοφιλή νόμο του Τέξας, όποιος ζητάει, ενθαρρύνει, κατευθύνει, βοηθάει ή επιχειρεί να βοηθήσει κάποιον που διαπράττει ένα αδίκημα, είναι ένοχος στον ίδιο βαθμό ανεξάρτητα από την σημασία του ρόλου του στην διάπραξη του αδικήματος. Η παρουσία του 15χρονου παιδιού μπροστά στο περιστατικό,ενδεχομένως να θεωρήθηκε ότι εμπίπτει σε κάποιες από τις παραπάνω περιπτώσεις, οδηγώντας τον στην ισόβια καταδίκη.

Σε ηλικία 20 ετών το 1999 και ενώ βρισκόταν ήδη κάποια χρόνια στη φυλακή ο Προύετ κατηγορήθηκε για την ανθρωποκτονία σε βάρος του σωφρονιστικού Daniel Nagle και έναν χρόνο μετά καταδικάστηκε σε θάνατο.
Ο σωφρονιστικός υπάλληλος είχε βρεθεί νεκρός, μαχαιρωμένος με αυτοσχέδιο σουβλί, ενώ δίπλα του βρέθηκε σχισμένος σε κομμάτια ο πειθαρχικός φάκελος του Ρόμπερτ Προύετ. Λίγο πριν, τον είχε επιπλήξει επειδή έτρωγε το σάντουιτς του στο προαύλιο ενώ αυτό απαγορεύονταν.

Ο Προύετ παραδέχτηκε ότι ο ίδιος διαπληκτίστηκε για αυτόν τον λόγο μαζί του σκίζοντας απλά τον φάκελο, περιορίζοντας όμως εκεί την εκδήλωση της δυσφορίας του. Ωστόσο στο δικαστήριο ένας συγκρατούμενος του -ο οποίος εργάζονταν στο εργαστήριο της φυλακής- κατέθεσε πως η ταινία γύρω από την λαβή του σουβλιού με το οποίο δολοφονήθηκε ο Daniel Nagle, προέρχονταν από το εργαστήριο της φυλακής και πως ένα κομμάτι είχε δώσει στον κατηγορούμενο. Με αυτό το στοιχείο, καταδικάστηκε το 2002 σε θάνατο από κομητειακό δικαστήριο. Ο ίδιος αρνήθηκε μέχρι τελευταία στιγμή την κατηγορία.

Η εκτέλεση του αναβλήθηκε δυο φορές, μία τον Απρίλιο του 2015 και μία τον ίδιο μήνα του 2016, μετά από αιτήσεις του, προκειμένου να επανεξεταστούν τα σε βάρος του στοιχεία, χωρίς ιδιαίτερα αποτελέσματα, εκτός ίσως μιας παράτασης του μαρτυρίου του μελλοθάνατου.

Ήταν 12 Οκτωβρίου 2017 και ώρα 18:46, σύμφωνα με το Υπουργείο Δικαιοσύνης του Τέξας, όταν η θανατηφόρα ένεση του αφαίρεσε την ζωή μέσα στον θάλαμο εκτελέσεων του Huntsville. Η τελευταία αίτηση χάριτος του είχε απορριφτεί μια ώρα πριν.

Ήταν ο 544ος άνθρωπος που εκτελέστηκε στο Τέξας –την πολιτεία με τις περισσότερες εκτελέσεις– από το 1976, όπου το ανώτατο δικαστήριο επαναθεσμοθέτησε την ποινή του θανάτου. Ήταν επίσης ο 6ος άνθρωπος που εκτελέστηκε στην συγκεκριμένη πολιτεία αυτόν τον χρόνο.